As-Salaam-Alaikum!

Het is alweer een tijdje geleden dat we een blog hebben geplaatst, we hebben het hier zo leuk dat we de blog een beetje zijn vergeten.

We beginnen bij het avontuur dat ons het meeste is bijgebleven.

Dat was….. De woestijn! Hier zijn we vorig weekend heen geweest en dit was super gaaf en zullen we nooit meer vergeten!

En dat begon om 05.00 uur vrijdag 24 april in de vroege ochtend. Zoals gewoonlijk waren we aan de late kant, en konden we net op tijd de trein naar Fes halen. Na een tijdje zoeken kwam een klein tenger mannetje naar ons toegelopen die zich voorstelde als Mohammed van Camel Excursions. Hij was onze privé chauffeur voor dit hele weekend.

Hij bracht ons die dag in 10 uur naar Merzouga, met mooie stops in de reis. Bij onze tweede stop waande we ons in een soort Apenheul waar we loslopende apen pinda’s konden voeren. Na 10 uur rijden verbleven we in het hotel Normad Palace, een hotel aan de rand van de woestijn.

We keken allemaal uit naar de volgende dag, waar we eerst overdag door de woestijn gingen crossen en daarna op kamelen met zonsondergang naar het berberkamp zouden rijden, om die avond in berberstijl te eten, te dansen en te slapen in een tent. Wat die dag helemaal bijzonder maakte was de verjaardag van Jannie! S’ avonds werd een chocolade verjaardagstaart met naam en leeftijd speciaal door de organisatie bezorgd voor Jannie. We hebben die avond feest gevierd door uitbundig te dansen en zelfgemaakte sangria te drinken van onze Spaanse vrienden.

De volgende ochtend werden we met teveel daglicht wakker en waren we een uur te laat voor onze geplande zonsopgang. We werden vriendelijk verzocht om ons zo snel mogelijk klaar te maken aangezien we al achter op schema liepen. Vijf minuten later stapte we met onze beurse billen weer trouw op Bob Marley en Jimmy Hendriks om terug te rijden naar het hotel. Om vervolgens weer terug te rijden naar Fes.

Afgelopen weekend waren we uitgenodigd door JIhane, de collega van Ali, om haar woonplaats Meknes te bezoeken. We werden vriendelijk ontvangen door haar ouders in de enorme woonkamer wat s’ nachts onze slaapzaal was.

Jihane leidde ons enthousiast rond in het mooie en te heette Meknes. Ik, Carola, had het met mijn te erge verbrandde buik al heet genoeg.

Ondertussen groeien onze teacher skills behoorlijk en kunnen we ons aardig redden met onze 15 geleerde Marokkaanse woorden. We vinden het dankbaar werk en voelen ons gewaardeerd door de kinderen, door de vele dagelijkse kusjes, knuffels en high-five ‘s.

Wanneer elke Marokkaan hoort dat wij uit Hollanda komen roepen zij: ‘prachtig allemachtig!’ En deze woorden beschrijven onze tijd hier. We vinden het hier geweldig en willen nog niet naar huis!

Beslama! Liefs van Irma en Carola